Uroda

Pobierz - Dołącz teraz - Przejdź na stronę tutaj - Dowiedz się więcej tutaj - Odwiedź teraz - Pobierz - Odkryj więcej - Zobacz pełen opis - Przeczytaj całość tutaj - Kliknij, aby zobaczyć więcej
Gruźlica jelit 18 lutego 2014, Doktor No comments Dur brzuszny. Po stronie lewej widoczne obrzmienie zapalne kępek Peyera i grudek samotnych. Po środku początek tworzenia się owrzodzeń. Po stronie prawej późny okres tworzenia się owrzodzeń. W obrębie jednego z owrzodzeń przebicie ściany jelita. Gruźlica jelit (luberculosis intestinoium) powstaje jalco pierwotna gruźlica jelit przy zakażeniu pokarmowym, np. mlekiem chorych krów, lub jako gruźlica wtórna, krwiopochodna. Proces zapalny umiejscawia się przede wszystkim w węzłach chłonnych i kępkach Peyera. Po okresie zapalenia włóknikowego następuje serowacenie, po czym tworzą się owrzodzenia i blizny. W odróżnieniu od durowych, owrzodzenia gruźlicze nie ograniczają się do kępek Peyera, przechodząc na sąsiednie części ściany jelita. Niekiedy okrężnie obejmują ścianę jelita. Powstające następnie blizny zaciągają ścianę, jelita prowadząc do zwężeń i zniekształceń. Umiejscowienie jest podobne jak w durzę – w jelitach cienkich. Stosunkowo częstym powikłaniem jest gruźlicze zapalenie otrzewnej. Gruźlica płuc jamista 13 marca 2014, Doktor No comments Gruźlica płuc jamista. W górnej części płuca jamy gruźlicze (a), między nimi rozpadające się ogniska martwicy serowatej (b), w środku przekrój oskrzela (c). Miernikiem aktualnego stanu uczulenia ustroju w stosunku do prątków gruźlicy jest odczyn tuberkulinowy. Dodatni odczyn tuberkulinowy świadczy o uczuleniu, czyli o tym, że ustrój zetknął się już z prątkami i przeszedł gruźlicę pierwotną, czego pozostałością jest zespół pierwotny. Świadczy również o gotowości do obrony przed wtórnym zakażeniem. Odczyn tuberkulinowy ujemny występuje zwykle u dzieci, które jeszcze nie zetknęły się z prątkami. Dzieci takie szczepimy nie- zjadliwym szczepem gruźlicy – BCG, aby wytworzyć w nich stan uczulenia zabezpieczający w pewnym stopniu przed zakażeniem. Ciało helmintów 10 września 2014, Doktor No comments Ciało helmintów pokryte jest worem powłokowo-mięśniowym, składającym się z grubej warstwy oskórkowej i mięśni. Oskórek odgrywa zasadniczą rolę w pobieraniu pokarmu (także tlenu), wydalaniu produktów przemiany materii, wydzielaniu substancji litycznych i mukopolisacharydów, chroniących ciało pasożyta przed działaniem enzymów trawiennych żywiciela oraz odbieraniu bodźców ze środowiska. Oskórek może być gładki (tasiemce, nicienie), pokryty mikrokosmkami (tasiemce), kolcami, łuskami (przywry) lub poprzecznie prążkowany (nicienie). Może on tworzyć płytki tnące w torebce gębowej lub torebki kopulacyjne u samców (An- cylostomci), a także skrzydełka wzdłuż boków ciała (Enterobius). Oskórek wyściela również przewód pokarmowy (torebkę ustną, gardziel, jelito proste) oraz pochwę. Mięśnie są okrężne, podłużne i skośne (przywry), okrężne i podłużne (tasiemce) lub tylko podłużne (nicienie). Wnętrze wora powłokowo-mięśniowego wypełnia tkanka łączna (przywry, tasiemce) lub płyn surowiczy pod dość znacznym ciśnieniem (nicienie), odgrywający rolę szkieletu hydrostatycznego. Występują w nim ciałka wapienne, nadające barwę białawą i zobojętniające soki trawienne żywiciela (tasiemce), a ponadto w pierwotnej jamie ciała znajdują się narządy wewnętrzne helminta (ryc. 4.1, 4.2). Układ nerwowy helmintów składa się z obrączki nerwowej okołoprzełykowej (zwój nad- i podprzełykowy) lub okołogardzielowej (zwój nad- i podgardzielowy), od których odchodzą trzy pary nerwów krótkich do przodu i długich do tyłu, połączonych spoidłami poprzecznymi (przywry ryc. 4.3). Ze zwojów w skoleksie odchodzą od 2 do 12 pni nerwowych, które biegną po bokach ciała oraz po stronie brzusznej i grzbietowej, połączone w każdym proglotydzie spoidłem pierścieniowa- tym (tasiemce) z obrączki okołogardzielowej (zwój nad- i podgardzielowy) odchodzą dwa pnie nerwowe ruchowe i dwa pnie czuciowe (nicienie ryc. 4.5). Narządy zmysłów występują w postaci brodawek czuciowych w okolicy wargowej, brodawek płciowych, amfidiów i fasmidiów (nicienie). Amfidia, leżące po bokach przedniej części ciała w zagłębieniach oskórka, są chemoreceptorami fasmidia, znajdujące się po bokach ogona drobne otworki, pełnią funkcje czuciowe i wydzielnicze.